Staccato

Articulatie-voorschrift. (It. staccare = losmaken, scheiden). Het tegenovergetselde van legato. De tonen worden los van elkaar, afgestoten, gespeeld. Hierdoor klinken de tonen iets korter dan feitelijk genoteerd, maar winnen aan expressie. Staccato wordt aangegeven met een punt boven of onder de noot.

[Ital.], muzikale voordrachtsaanwijzing. Staccato, afgekort met stacc., betekent: afgestoten. De tonen worden duidelijk van elkaar gescheiden voorgedragen. Het staccato wordt gesymboliseerd door een punt boven of onder de telkens te stoten noot. Een harder staccato wordt martellato genoemd.