Octaaf

[Lat.], achtste toon van de diatonische toonladder resp. het overeenkomstige interval. De achtste toon van de toonladder, gerekend van de grondtoon, met dezelfde naam als de eerste. (c' - c''). Een octaaf bevat 12 halve tonen. Ook: Een samenklank met de eenvoudigste frequentieverhouding 1 : 2 . Vrouwen zingen een octaaf hoger dan mannen.