[Ital.], aanduiding voor een persoon die alleen muziek maakt omdat hij er plezier aan beleeft en niet beroepsmatig. De term dilettant kreeg pas tegen het einde van de 19de eeuw zijn negatieve gevoelswaarde van "degene die het niet kunnen" en "stumpers". Voordien werd met dilettant degene bedoeld die muziekliefhebber was en uit pure liefhebberij zich met muziek bezig hield. Een negatief oordeel was hier niet vanzelfsprekend bij ingesloten. In de 20ste eeuw werd het
begrip dilettant losgekoppeld van de term "leek".
