bruïtisme

(bruitage) muziek die bestaat uit georganiseerde geluiden die soms wel, soms niet door muziekinstrumenten worden voortgebracht.

Wordt vaak op voorhand op band vastgelegd en dient om effecten bij ballet, toneel of film te accentueren.

Theoretisch is bruïtisme gefundeerd in Francesco Pratella's Musica futurista (1912) en praktisch in de eerste composities van Luigi Russolo.