Boogie-woogie, een in de USA tot stand gekomen manier van pianospel behorend tot de
blues. Korte, steeds herhaalde figuren in de linkerhand, waartegen de rechterhand vrij kan improviseren. De boogie-woogie, een in de USA tot stand gekomen, aan de
jazz verwante wijze van
blues-pianospel, beleefde zijn eerste bloeiperiode in de 20-er jaren van deze eeuw in
Chicago en werd pas zo rond 1930 internationaal bekend. Kenmerk van de boogie-woogie, die ook
breakdown wordt genoemd, is een sterk ritmische, meestal punterende, "rollende" weerbarstige
vormgeving van de
bas. De rechterhand brengt steeds nieuwe variaties aan in het bluesschema: trillers, gebroken akkoorden, tremoli e.a. Uit de piano-begeleidingsvorm van de
blues ontwikkelde zich een
Noord-Amerikaanse dans in een snelle 4/4-maat, die de karakteristieke boogie-ostinato handhaafde. Aanvankelijk als karakteristieke muziekvorm van de
zwarte bevolking thuis in
Chicago, vond de boogie-woogie snel internationale verbreiding als modedans door de opname ervan in de grote swing-orkesten (o.a. door Tommy Dorseys versie van "Pinetop's boogie" 1939). De boogie-woogie had ook grote invloed op beroemde
Rock 'n' Roll muzikanten als bijv.
Fats Domino of Bill Haley.
