De moderne theoretici zoeken een toenadering tot het Europese toonsysteem door een theoretische verdeling van het octaaf in 23 of 24 tonen.
De praktijk lijkt echter in de meeste gevallen de oudere theorie te dekken; uit deze theoretische toonreeks vormt de praktijk een aantal toonladders, die in de opeenvolging van tonen onderling niet relatief gelijk zijn en derhalve tevens het karakter krijgen van modi (Arab. maqam, meerv. makamat).
In het gebruik is de maqam uitgegroeid tot structuurschema voor de melodische ontplooiing: er bestaan vaste begin- en slotformules voor bepaalde makamat, vaste, telkens terugkerende wendingen; ook de melodische ritmiek wordt traditioneel door de maqam beïnvloed.
Pageviews vandaag: 59.